werken in comunnies

werken in cumunnies..

Na dat we in Darwin zijn aangekomen hebben we voor 1 week een hostel geboekt om vervolgens volop opzoek te gaan naar werk, want we konden wel weer wat centjes gebruiken! We hebben eerst even de stad verkent en zijn de volgende dag richting het job center gegaan. Hier aangekomen kregen we te horen dat we eerst een C.V. moesten maken. We zijn dus de volgende dag terug gekomen en alles was goed gekeurd. Nu was het dus tijd om werk voor ons te zoeken! We hadden hier wel geluk mee want er waren net voor ons twee fransen jongens die werden afgewezen omdat hun engels te slecht was voor deze baan. Dit maakte ons natuurlijk wel nieuwsgierig. We kregen te horen dat we voor Outback Stores moesten werken dit zijn winkels in aboritional communies. De werkzaamheden waren: Kassa werk, vakken vullen, benzine tanken, en nog alemaal andere kleine klusjes. We waren wel onder de indruk en hadden nog nooit zoiets gedaan.. Dus waarom niet! Nadat we ja hadden gezegd kregen we te horen dat we over 5 dagen werden ingevlogen naar Balgo. Na nog een klein weekie in een hoteletje gezeten te hebben, en onze spullen gepakt te hebben zijn we met volle moed naar het vliegveld gereden. Eindelijk in het vliegtuig beland hoorden we dat onze bestemming drie kwarier zou duren, maar opeens werd er omgeroepen dat er een vliegtuigje was neergestort op de landingsbaan waar wij op zouden landen! Nu moesten we nog een uur langer doorvliegen richting Broome, waar ook een aantal mensen uit het vlieguig heen moesten. Zo hadden we bij elkaar dus een uur of 4 vertraging. Na al die elende waren we dan aangekomen in Kununarra waar we via een postvliegtuigje moesten vliegen om in Balgo aan te komen. Dit was een mooie vlucht over het prachtige landschaap van de ondergelegen woestijn! En zo waren we dus na 2 dagen bij onze eerste comunnie aangekomen.

Balgo

Nadat we veilig waren geland stond onze manager (Eric) ons al op te wachten. Na een klein ritje waren we bij de winkel aangekomen hier hebben we ons voorgesteld aan Janneth onze andere manager. Zij was van nederlandse afkomst dus ze kon het ook een beetje praten. We kregen even een rondleiding door de winkel en magazijn. Hierna brachten we onze spullen naar ons huisje en konden we even een uurtje pauze nemen. De eerste indruk was eigenlijk wel goed, het was een grote soort staan caravan met alles erop en eraan. Nadat we onze spullen hadden ingericht was het meteen al tijd om de eerste uurtjes te werken! Er waren nog 2 andere backpacker uit canada en die moesten ons dan ook 2 dagen de weg wijzen en inwerken want hun tijd zat er bijna op en wij waren dus de vervangers. Martijn werd ingewerkt op de kassa en luuk leerde het magazijn kennen en alle werkzaamheden daaromheen ( vakken vullen,tht controleren,organiseren van goederen die met de road train binnen kwamem, auto's voltanken. enz..) De volgende dag werden de werkzaamheden omgedraaid. Ook kreeg je te horen hoe de mensen een beetje waren. De kinderen mochten pas na 2 uur in de winkel want ze moesten naar school in de ochtend. Ook was er een vrouwtje dat niet kon praten en een beetje gek was in het hoofd. zij liep soms de hele dag in de winkel, en soms wees ze iets aan wat ze wou, om het vervolgens weer ergens anders neer te zetten. En op zaterdag moest je de kinderen in de gaten houden, want ze konden nog wel is wat stelen of in een hoekje iets eten of drinkenuit het vak. Nu wisten we allebei hoe of wat, en konden we dus aan de slag! Onderhand al weer 2 weken bezig kregen we te horen van onze manager dat een andere comunnie winkel in Nyrippi ons hard nodig had en of wij daar niet nog 2 weken wouden werken. Dit was natuurlijk een goeie kans om meer te zien van het aboritional leven dus hebben we die kans gepakt. We hadden nu nog 1 week over in balgo dus zijn we nog even naar wat mooie plaatsjes in de omgeving geweest. zo was er ook op 30min. loopafstand een soort kleine grand canyon. Dit was een gigantisch groot indrukwekkend landschap dus na een aantal mooie foto's konden we weer richting huis. In ons laatste weekend kregen we nog een afscheids etentje van Eric en Janneth bij hun thuis. Het was erg lekker en een goed afscheid!

Nyrippi

Voordat we in nyrippi aankwamen moesten we eerst nog met een 4x4 off raod werkauto 600km over een off road weg rijden. Dit was weer is wat anders dan dat saaie asfalt! Dus na een paar uur mooi rijden waren we dan aangekomen bij onze overnachting in Yuendemu want we konden het niet in 1 keer halen voor donker! Dit was ook weer een comunnie dus was wel leuk dit even gezien te hebben we sliepen in een groot gasthuis maar wij waren de enige waren dus hadden het erg luxe. De volgende dag werden we opgehaald door iemand die ons uiteindelijk dus bij Nyrippi bracht. Eenmaal aangekomen zag de winkel er goed uit maar wel een stuk kleiner dan in balgo.(Balgo 500 inwoners, Nyrippi 200). De winkel werd nu gerund door 1 manager en niemand in het magazijn om de vaken te vullen enz. Er was hier dus genoeg te doen voor ons! Onze manager Rudy had een ook een nederlands afkomst maar sprak het jammer genoeg niet.. Het was een norse grote vent en wist alles beter. Maarja we moesten het er maar mee doen. Na deze eerste werkdag konden we kijken waar we nu weer moesten slapen. Het was ook weer een staan caravan aleen een stuk ouder en kleiner.. Niet egt luxe en hadden ook geen bereik met ons eigen internet stikkie. Dit viel dus alemaal wel een betje tegen maarja het ging om het geld en de ervaringen! Er was hier ook nog een kleine oorlog bezig tussen de 2 aboritional families (families van 100 mensen ong.) Dus er werd afen toe wel gevochten en ze liepen dan ook met grote stokken en harde voorwerken rond. De winkel mocht dan ook aleen open als er politie was. Nu onderhand alweer 2 weken bezig werden we opnieuw gevraagt of we naar nog een andere comunnie wouden want daar was niemand om de takeaway te runnen. Eigenlijk was de planning om het volgende weekend te stoppen want we wouden gezellig kerst vieren in de stad. We hebben toch ja gezegd, want een extra paar weken in weer een nieuwe comunnie was evengoed weer een nieuwe ervaring. Alleen nu moesten we 1 week gescheiden werken. Martijn naar de andere Comunnie en luuk moest nog 1 week blijven voordat er nieuwe hulp was aangekomen hier in Nyrippi. We hadden nu nog maar 1 dag met ze 2e dus zijn we nog even een grote wandeling gaan maken naar een berg die op een loop afstand lag van ongeveer 2 uur. Het was uiteraard weer 35 grade of warmer dus na anderhalf uur hebben we wat foto's gemaakt en zijn we weer omgekeert. Na onze week alleen gewerkt te hebben moest luuk opgehaald worden uit Nyrippi om de kerst te vieren in Alice Springs. Er was geregeld dat martijn met een werkauto luuk op kon halen! Dit was aleen een heen en weertje van 600km, maarja dit waren we onderhand wel gewend!

Ali Curung en Alice Springs

Eenmaal aangekomen in ons weekend huis in Alice Springs was het weer heel wat anders als verblijven in de comunnies zelf. Het was een grote villa waar normaal gesproken managers in konden verblijven . In de woonkamer stond een groot plasma scherm van 1 meter 50 en daar konden we wel wat mee! Het huis telde drie grote slaapkamers met 2 persoons bedden en ook voor elke kamer een eigen badkamer. Dit sliep wat lekerder dan een oud krakend bed in een caravan! We hadden ook een tuin waar we met de laptop een wifi signaal opvingen van een hotel dus hadden ook nog eens gratis internet. Zo konden we films downloaden en kijken op de tv via een hdmi kabel! Dit beviel ons dus alemaal weer prima. Nu het onderhand zondag 1e kerstdag was, waren we uitgenodigd voor een kerstlunch met onze manager (Russel) en nog andere manager van andere winkels. Het was een luxe restaurant en alles was goed verzorgt, we hadden een lopend buffet wat erg uitgebreid was en de biertjes kregen we ook nog eens gratis. Hier hebben we nog een aantal uurtjes na gezeten en was het een geslaagde middag! We werden nu ook nog uitgenodigd om met dezelfde mensen te barbequen bij Russel thuis. We hebben ons even opgefrist en na een uurtje konden we die kant op. het was een gezellig avondje en iedereen had hem wel een beetje zitten en zo had luuk een goeie eerste indruk van zijn nieuwe manager (martijn had dus al een week met hem gewerkt) Het was een aardige simpele man waar alles wel van mocht. Na deze mooie 1e kerstdag hadden we maandag en dinsdag nog vrij. We mochten dan ook gewoon de bedrijfsauto pakken om Alice Springs te verkennen. Zo zijn we dus ook naar Uluru rock en Kings canyon gegaan. Na deze mooie trp moesten we dan ook een einde maken aan het lange weekend en werdt het tijd om richting Ali Curung te rijden. Deze comunie lag nog 330km van Alice Springs vandaan. Wij gaan dan ook in het weekend naar Alice omdat Russel daar woont.
Na deze lange rit zijn we dinsdag avond bij het managers huis aangekomen, wij verbleven hier dus ook met Russel. Het was ook weer een relaxed groot huis en hadden niks te klagen! S`avonds hing Russel de kok uit (had al eten mee voor de week van thuis) en zo hoefden wij dus geen eten te kopen of te maken. Dat was ook wel weer is lekker;) toen s'ochtend om 7 uur de wekker ging was het weer tijd om te werken. Eerst even het brood ophalen bij de bakker en vervolgens door naar de winkel. In plaats van kassa werk en vakken vullen moesten we de takeaway doen! Hiermee bedoelen we: Sandwiches maken met ham tomaat kaas en ei en sla, hotdocks met kaas en ketchup,hamburgers van de grilplaat bereiden met kaas tomaat sla en ketchup, geroosterd brood met bacon en gebakken ei. Zo moesten we ook nog de snacks bij houden zoals sausage rollen, chickenwings, kebab, drumsticks en alle pie's (iets echt australie's) zo maakten we met ze 2e elke dag $600 omzet (wat heel goed is in comunies) en was het hard werken. Het grote nadeel was dat er een aantal maanden geleden een brand was geweest en daardoor was er geen airco. We zaten midden in de woestijn en binnen liepen de tempraturen dan ook op tot 45 graden wat eigelijk niet te doen was. Letterlijk stilstaand zweten.. Kan je nagaan hoe het werkend was! Nu het onderhand alweer weekend was stond oud en nieuw voor de deur.. Dit was net als kerst weer een raar gevoel want midden in Australie (Alice Springs) zijn de temapraturen deze tijd boven de 40 graden. We hadden besloten naar een club te gaan maar na wat rond gekeken te hebben kwamen we toch uit bij het casino. Hier was het het drukst en buiten op een groot grasveld stond een band gezellig muziek te spelen. Zo hebben we met de benodigde coronatjes een eind gemaakt aan een al geslaagd 2011. Na het vuurwerk stopte de band met spelen en werd het al snel rustig jammer genoeg.. Wij gingen na nog een paar drankjes dan ook maar weer huis. We hadden weer een lang weekend want maandag hadden we vrij. Er was dus genoeg tijd om bij te komen en nog wat te relaxen. Maandag avond zijn we weer met volle moed richting Ali Curang gereden om dan eindelijk onze laatste 4 dagen te werken. De laatste dagen werken gingen dan ook snel voorbij en na het afscheid aan onze collega's waren we dan toch wel blij weer een tijdje vrij te zijn! Met de spullen ingepakt vanaf het huis zijn we op de terugweg nog even een biertje gaan drinken met Russel. Nu waren we nog een lang weekend tot dinsdag in het huis in Alice Springs voordat we terug vliegen naar darwin (waar de auto staat) We hebben lekker relaxed filmpies gekeken en vakantie gevierd. Maandag zijn we nog even naar de kapper geweest want dat werd wel weer tijd! Dinsdag bracht Russel ons naar het vliegveld en hebben we hem bedankt voor deze mooie tijd. 2 uur later kwamen we aan in Darwin, en met de taxi gingen we langs het hoofdkantoor voor onze auto. Daar aangekomen nog even bedankt voor al het werk en ervaringen. Daarna onze auto in en op zoek naar een hotel voor de nacht.

Aboritionals.
Hoe leven ze tegenwoordig?

Het was erg interesant om te zien hoe deze mensen leven. Ze krijgen elke 2 weken geld van de overheid (ongeveer $600) en hier hoeven ze dan ook aleen maar eten voor te kopen. Werken doen ze dus niet. Ze krijgen hun auto's en gebruiken ze als grofvuil, ramen eruit, smerig, geen bekleding meer, deuken. Gewoon een rijdend wrak. omdat ze dus de waarde van geld niet weten kunnen ze er ook niet mee omgaan. Ze zitten bijvoorbeeld in een grote kring en gokken dan aan de hand van een kaartspel al hun geld op. Het gaat zelfs zover dat ze soms voor hun eigen kinderen geen eten meer kunnen kopen. De volgende dag kan je ook zien wie er gewonnen heeft want deze persoon koop dan ook een t.v of ander soort grote aanwinst. In comunnies verkopen ze ook geen drank want daar worden ze aggresief van en worden er serieus mensen vermoord. Er is ook met drugs een groot probleem. Iedereen probeert wiet te smokkelen van de grote steden (zo kopen ze ook evegoed hun drank). Maar bij de comunnies waar wij waren kwam het vaak voor dat, al was er iemand aan drank of drugs, deze persoon de comunnie moest verlaten. Soms ging dat goedschikst maar vaker kwaadschikts. Deze personen eindigen dan ook vaak in steden zoals Katharine of Darwin. Waar ze vaak dronken ergens op een stoep zitten en slapen. Er zijn ook veel aboritionals verslaafd geweest aan benzine snuiven, ze hingen dan een bakje benzine aan de hand van een touwtje om hun nek en liepen zo de hele dag rond! Nu hebben ze tegewoordig een kooi om de benzinepompen heen gebouwd dus is het al wat minder. Wij hebben het dan ook niet gezien in de comunnies. Aboritionals krijgen ook hun huizen van de overheid maar ook hier doen ze niks mee. Het is er redenlijk groot maar als je binnen stapt staan er een paar bedden, in het midde van de kamer er staat een t.v en er is een keuken waar rob geus niet hoeft te komen. Dat was het. Soms wonen ze met een hele groep in 1 huis. Dit is vooral nadat iemand is gestorven, want de begravenis kon soms 2 maanden duren en in die tijd mogen ze niet in het huis van de overledene. Er wordt ook nooit schoon gemaakt dus het stinkt er gigantisch. Er lopen dan ook overal kakerlakken en andere ongedierte. Onderling wordt er veel geschreeuwd en kinderen zijn erg bijdehand tegen hun ouders. Ze worden ook meerendeels opgevoed door hun ooms en tantes. Maar wij hadden geen problemen met de mensen in de comunnie want tegen buitenlanders en alle mensen die niet in comunnies leven zijn ze erg aardig en heel beleefd.