van perth naar adelaide

Perth tot Adelaide

Nu we het mooie Perth hebben verlaten gaan we via het zuiden op weg naar de volgende stad: Adelaide. Dit word weer een rit van zo`n 4 tot 5 duizend kilometer! Zoals gewoonlijk stippelen we een mooie route uit die langs alle punten komt die we willen zien. De eerste stop was na ongeveer 300km. In het stadje Bunbury konden we op de langste stijger van het zuidelijke halfrond lopen. Deze ging 2.5 km lang de oceaan in. Je kon ook een ticket voor een trein kopen die over het midden van de steiger ging. Gelukkig zijn wij niet zo lui dus namen we de benen. Aan het einde was een klein souveniers winkeltje en hier kon je ook een kleine tour doen naar een soort ondergelegen aquarium. Dit hebben we niet gedaan. Lekker uitgewaaid konden we de warme auto weer in op naar de volgende stop. We zouden een van de grotten bekijken die langs de kust bij Margaret river leggen, alleen waren we een kwartier te laat en waren ze al dicht. (verkeerd geinformeerd door ons boekje). Onderweg werden we nog even door meneer agent beboet omdat we 21km te hard reden. Je mocht er 80 rijden maar er stond een bord van 60 voor 200 m en daar stonden ze dan. Dit koste ons $150! Het was ff lullig maar niet anders.. Met weer zo`n 300km voor de boeg moeste we opschieten want om 6 uur ging de volgende attractie dicht! Toch zijn we op tijd in Pemberton aangekomen op onze bestemming. We waren aangekomen in een bos met gigantische gloucester bomen. Deze kunnen 60 tot wel 100 meter hoog worden. Vroeger werden deze bomen gebruikt voor het uitkijk punt van bosbranden! Het leuke hiervan was dat ze er een gedurfde attractie van hadden gemaakt. Met 61 meter kon je deze 's werelds hoogste uitkijkboom via een angstaanjagende wenteltrap beklimmen. We hoorden dat er maar weinig mensen de moed hadden deze klim te doen. Wij daarintegen waren nu nog meer gemotiveerd om de top te bereiken! Het was inderdaad behoorlijk hoog maar we hadden de top bereikt. Hier had je uitkijk over het hele bos en dat leverde uiteraard weer een heel mooi plaatje op! Nu was het weer tijd om via de stalen pinnen naar beneden te klauteren. Met weer een ervaring rijker gingen we nu richting ons hostel in Walpole. We hadden het hostel nog even opgebelt of ze wat langer open wouden blijven want we kwamen pas rond 9 uur aan. Dit was geen probleem gelukkig.

De volgende dag hadden we weer een rijke planning! Met net een kwartiertje in de auto konden we onze eerste stop alweer doen. Het was dit keer niet klimmen maar lopen. Genaamt The giant tree top walk. Dit konden we via een stalen looppad belopen. Het hoogste punt was 40 meter. Maar de bomen waren nog dubbel zo hoog. In principe was het maar een loopje van 1km in een vierkant dus we waren snel weer klaar. Toch was het de moeie waard! Aan het einde stond er nog een bordje met Empire walk. Dit was ook een kleine loop dus waarom niet. deze loop ging voornamelijk over de uitgeholde stam. Dit kwam door brand en de duizende insecten die het wegeten. De omtrek van deze bomen zijn toch wel zo`n 6 meter ongeveer. Bij sommige bomen waren ze zo ver uitgeholt dat je er wel in kon picknicken! Ook zaten er soms aan 2 kanten grote spleten in de boom en kon je er gemakkelijk doorheen lopen. Na een halfuurtje hadden we het alemaal alweer gezien en konden we onze reis verder voortzetten richting Albany. De planning was om hier is even lekker te brunchen bij de Mc Donalds! (was alweer 3 weken geleden). We moesten hier ook bijtanken en nog even opzoek in het grote winkelcentrum voor een 32 Gig usb stick, voor de foto`s. We gingen vanaf hier de zuidkust verlaten richting het binnenland. Ons volgende doel was Wave rock te halen en daar dan overnachten. Het was een reis van 400km over allemaal B wegen. Dit was wel wel een leuke lange rit! Daar aangekomen waren we wel benieuwd naar wat we te zien zouden krijgen. We hadden al wat gehoort over een grote rots van 15 meter hoog die in een golf is ontstaan. Toen we hem met eigen ogen zagen was er niks gelogen! Het was ongeveer ook nog is 25 tot 30 meter in de lengte. Je kon ook nog een kleine loop over de steen maken maar dat was niet zo heel bijzonder. We hebben wel nog eventjes een grappige foto gemaakt alsof het lijkt dat we er op sufen;) Toen we terug waren bij de parkeerplaats kwamen we erachter dat onze enigste sleutel nog in het contact zat met alle deuren op slot! Gelukkig stond het rechter achterraam nog 3 centimeter open en kregen we uiteindelijk na een klein halfuurtje het raam uit de linker spanning. Nu kon Luuk net aan zijn arm er doorheen krijgen om het knopje omhoog te trekken:P Zonder enige schade konden we nu de camping gaan boeken voor vanavond. Net voor het donker werd, konden we de tent nog opzetten en s`avonds hebben we nog wat films gekeken op de portable dvd speler. We hadden de wekker vroeg gezet want volgens de berekeningen werd dit de langste dag kwa rijden! het kwam op een totaal van 1005 kilometer.

Ons eerste doel was Kalgoorlie. Goud-hoofdstad!!Waar we dan alvast het hostel gingen boeken. Dit was rond de 600km en hier waren we dan ook s`middags rond 2 uur aangekomen. Nu we onze kamer hadden en dus niet meer aan een sluitingstijd vast zaten konden we ons heen en weertje maken naar Gwalia. In de boeken stond dit omschreven als spookstad. Dit leek ons wel boeiend dus zijn we even gaan kijken! Daar aangekomen zagen we 1 weg met links en rechts verlaten huisjes die voornamelijk waren gebouwt van golfplaten. Op het einde van deze weg konden we een afslag nemen richting het museum en de historie van dit stadje. We hebben die tour dan ook gedaan en zijn geweten te komen dat dit echt een mijners stadje was. Alles draaide om het vinden van goud. En er was dan ook een gigantisch gat van 300m diep en een breedte van 1km. Ook zagen we verslagen en lijsten leggen van de vele honderden mensen die hier waren overleden, vooral aan ongevallen en ziekten. Ook liepen we nog door het verlaten huis van de toenmalige Burgemeester/Baas. Evanals een paar andere huizen met geschiedenis. Toen we onze ronde hadden gedaan hebben we nog wat foto's genomen van de verlaten huisjes. Nu was het de hoogste tijd om weer naar het hostel te gaan want we moesten nog een 230km terug! Na een dag veel rijden en weer wat nieuws gezien, zijn we nog even wat gaan eten en daarna optijd gaan slapen. S`ochtends zijn we eerst langs de winkel gegaan om wat brood en beleg te halen voor de komende dagen. En hadden weer een lange rit geplant voor vandaag. Maar we gingen eerst in het stadje zelf nog de super pit bekijken. Het was maar 5 minuten rijden maar de moeite waard! je kon van bovenaf bekijken hoe ze de enorme kuil (pit) aan het graven waren op zoek naar goud. De afmetingen waren anderhalve kiometer breed bij 500 meter diep. We keken leterlijk onze ogen uit hoe groot dit wel niet was. De mensen die beneden aan het werk waren leken dan ook echt net mieren! En er reden gigantische buldozers en trucks, sommige zo groot als een huis! We weten nu dus voortaan hoe er naar goud wordt gezocht. Er was nog niet veel gereden dus zijn we maar begonnen aan onze lange rit richting Adelaide.

Na 150km kwamen we op Eyre highway die 2000km lang is en recht door de nullarbor gaat. En uiteindelijk ook in Adelaide uitkomt. We hebben aan het begin nog even snel getankt want volgens de locals is de benzine prijs achterlijk duur op deze verlaten weg. Onderhand 350km gereden was het tijd onze betrouware vriend weer vol te gooien. Toen we net weg wilden rijden kwam er een jongen (20jr.) naar ons toegelopen. Hij vertelde ons dat hij aan het liften was en of wij naar adelaide op weg waren. En of hij dan mee kon rijden. wij waren natuurlijk zo aardig om ja te zeggen en we hebben dan ook de acherbank flink op moeten ruimen voor een degenlijke plaats. In de auto vroegen we waar hij vandaan kwam en wouden we hem eigenlijk weer terug brengen (duits). Toch hebben we er maar het beste van gemaakt haha. Het begon over een paar uurtjes alweer donker te worden dus hebben we een roadhouse opgezocht om te tanken en te slapen. We konden met ze 3e een familie kamer delen met 4 beden een badkamer en tv. dit was dan wel relaxed want met ze 2e hadde we dit niet kunnen betalen! Er was binnen nog een gezellig barretje met een pooltafel. Met een bord fish&chips en een biertje hebben we ons goed vermaakt. Later op de kamer hebben we met ze 3e nog een mooie film gekeken. Goed uitgerust in het 2 persoons bed konden we onze reis weer voortzetten. Eerst nog even tanken. We waren opzich wel blij dat we er iemand bij hadden want dan konden we de benzine door 3e delen! We hadden helaas te vroeg gejuicht want onze Adolf had geen geld bij zich. Bij de volgende stop zou hij gaan pinnen en we moesten het even onthouden. De kust waar we langs reden, was ook de langste klippenkust van de wereld! dus onderweg nog ff gestopt voor een paar mooie foto`s. Ondertussen hadden we onze duitser vertelt dat we bij Wirulla overnachten en dan een andere route nemen. Hij wilde zo snel mogenijk naar Adelaide want had geen geld meer om te overnachten. Zo is hij bij de laatste tank stop voor vandaag dan ook bij andere backpakkers gaan vragen om een rit naar Adelaide. Dit was hem helaas niet gelukt want hun gingen ook via een omweg. Nu hij toch weer met ons mee reed naar Wirulla waar wij overnachten is hij hopenloos met al zijn spullen terug naar de highway gelopen om te liften. Het was onderhand al half 8 s`avonds en het zou over een uurtje al donker worden! Toch hebben we hem niet meer terug gezien. Het enige lullige is dat we geen stuiver heben gezien. Dit doen we dus ook nooit meer! Evengoed hebben we er een mooi avondje van gemaakt. Het dorpje telde 60 mensen en er zaten er ongeveer 30 van in de kroeg. Zo kregen we best wat aanspraak. Onze bedoelling was om de volgende dag 400km vanaf dit stadje omhoog te rijden over een off road weg richting Coober pedy. hier konden we dan ook meteen informatie over vragen bij de locals. Volgens hun was het best te doen met onze station wagen. Dat was goed om te horen want anders konden we wel zo`n 600km omrijden.

Ondertussen alweer ontwaak hebben we een snelle hap genomen bij het tankstation. Nu konden we ons voorbereiden op een reis van ongeveer 5 uur over een onverharde weg met losligende stenen en keien. Het viel ons opzich nog wel mee maar af entoe als je over een te grote steen heen reed spatte die weg en kwam er een knal vanaf alsof je band ontplofde. dan schrok je wel! Gelukkig hadden we 3 nieuwe banden en hebben we het zonder enige schade overleeft. met deze afsnij route waren we nog maar 200km verwijderd van onze bestemming Coober pedy. Dit is een stadje wat zo droog en warm is dat de mensen er zelfs onder de grond leven. De temperaturen kunnen oplopen tot 50 graden! Ook zijn er heel veel zandstormen. Ze delfen hier heel zeldzame stenen genoemd opal. Dit is verglijkbaar aan diamant en zo kan 1 karaat al 3000 dollar opleveren. Zo heb je natuurlijk ook verschillende soorten opal die wel betaalbaar zijn. Toen we via de highway dichterbij kwamen zag je dan ook links en recht de graafmachines staan. iedereen is hier kansloos opzoek naar geluk. Mensen noemen dit stadje ook wel gatenkaas omdat er overal gegraven word. Er wordt hier ook boven de grond geleeft maar wij waren natuurlijk opzoek naar een accomadatie onder de grond! Toen we dat hostel hadden gevonden hebben we dan ook 1 nachtje daar geboekt. Voordat we onze unieke kamer gingen bekijken wouden we eerst nog even het stadje bekennen.We zijn eerst naar een kerk gereden die in een rots was gebouwt. Het was een soort uitgeholde grot met wat stoeltje. niet egt wat we er van verwacht hadden maar toch speciaal. Het 2e wat we konde bekijken was het uitzicht over Coober pedy. Op dit uitkijkpunt stond ook een zelfgemaakte ijzeren boom. Deze hebben ze vroeger gemaakt omdat er hier geen bomen groeide vanwege de hitte. Ze hebben geprobeert met afvalwater nog wat te planten maar ook dat was tevergeefs. Ook stond daar het beeld van de stad: Een gigantisch Bouwsel van een waterput. We hebben nog wat rondgekeken in een winkeltje dat opal verkocht en zijn daarna naar het hostel gegaan. We waren best benieuwd naar onze kamer want het lag 6 meter onder de grond! Toen we de trappen af waren kwamen we in een soort lange grot met aan de rechterkant allemaal openingen zonder deur. Er stonden 2 stapelbedden en dat was het. De temperatuur is standaard 22 graden dus er was eindeljk geen airco nodig! Het was een leuke ervaring en toch weer is wat anders dan een normaal hostel. De volgende ochtend voor dat we gingen rijden wouden we nog even de laatste dingen bekijken. Vroeger werden er hier films opgenomen vanwege de lange lege woestijn. Zo is hier ook Pitch black opgenomen. In deze film word een ruimteschip gebruikt wat hier nog steeds staat om bekeken te worden. Dat was wel intressant om te zien. Er was ook nog een grotere kerk te bezichtegen die onder de grond was bebouwd. Ook deze was verwerkt in een rots boven de grond. Het was beter als de eerste kerk maar hadden eigenlijk verwacht dat het onder de grond zou zitten. Toch was het mooi en apart! Al met al was het leuk dit stadje even mee gepikt te hebben. Terug op de weg stond er op de borden 845km tot Adelaide. Het was één lange saaie weg zonder bezienswaardigheden. We hadden contackt opgenomen met het hostel in Adelaide maar die is 24u open. We zijn er s`avonds aangekomen en morgen kijken wat deze stad ons te bieden heeft!